De Lente in de Bol! Fotofietstocht door het Westerkwartier.

Het is Februari en prachtig, helder, lenteweer. De route is uitgestippeld en op de telefoon geplaatst. De ‘banden vol met wind‘ en op pad! Onderweg van alles gezien én natuurlijk gefotografeerd. En, niet ongebruikelijk, van de geplande route week ik toch weer wat af (al was het niet veel).

Een (lange) rit van ruim 46 kilometer door het Westerkwartier en een stukje Achtkarspelen. Van Noordhorn, via ’t Faan, Niekerk, Oosterzand, Gaarkeuken, Stroobos, Visvliet, de Westerhorn, Eibersburen, weer langs Gaarkeuken en via industrieterrein Mokkenburg weer naar huis. Onderweg kwam ik onder andere (zicht) blauwe reigers, zilverreigers, putters, aalscholvers, (foto) brandganzen, grauwe ganzen, scholeksters, zeemeeuwen, zwanen, eenden, molen visvliet, werf Barkmeijer en nog veel meer tegen.

De toch begon via Noordhorn richting ’t Faan, via Briltil (langs van Starkenborghkanaal). Vervolgens via ’t Hoge Voetpad richting Niekerk. Vanuit Niekerk richting Oosterzand om daar af te slaan naar Gaarkeuken. Het blijft een mooi plaatje, het witte huisje met de klapbrug bij Oosterzand (foto hier boven).

GAARKEUKEN

Bij Gaarkeuken waren de Scholeksters erg bereidwillig zich op de foto te laten zetten. Meestal zijn ze er snel vandoor als je er aan komt en stopt om een foto te maken, nu kreeg ik een heel veel mogelijkheden ze vast te leggen en ging ik er uiteindelijk ‘vandoor’ en bleven ze gewoon stoïcijns op de aanmeerpalen zitten.

Net als de zeemeeuwen overigens. Die palen zijn trouwens te vies om aan te pakken, zoveel vogelstront zit er op 🙂

Het was de bedoeling bij Gaarkeuken een fietspad te nemen langs het van Starkenborghkanaal richting Stroobos. Een deel van de route had ik wel eens met de auto gereden (en heel vroeger op de bromfiets). Er was volgens de kaart een stukje extra fietspad beschikbaar waardoor je gewoon door kan fietsen langs het water naar Stroobos. Misschien was het er al veel langer, maar ik wist het in elk geval niet.

Het fietspad is een schelpenpad. Met de wind vol tegen en op het schelpenpad fietsend zag ik dat de accu van de ‘fiets-met-hulpmotor’ van die omstandigheden nogal te lijden had. Dus besloot ik hier maar op oud-Hollandse mankracht te fietsen. Gaat wat langzamer natuurlijk maar dat mocht de pret niet drukken. Ik wilde de accu hier niet aan leeg rijden omdat ik een behoorlijk lange tocht in gedachten had (die uiteindelijk nog langer uitviel ook).

Het levert in elk geval een prachtig plaatje op. Voor de verandering eens gemaakt met mijn Olympus camera overigens. Die gaat altijd nog mee in de camera-tas alhoewel ik ‘m niet veel gebruik. Met name omdat mijn Canon Cybershot gewoon super veelzijdig is en meer opties biedt.

Ik kwam hier onder andere een paar zilverreigers en putters tegen. Helaas waren de eerste te ver weg (later ook nog gezien bij de vogelkijkhut maar ook te ver weg) en de putters waren mij te snel af en vertrokken richting boomtop toen ik aan kwam fietsen.

STROOBOS

Bij Stroobos lag de stille getuige (en naar ik begrepen heb één van de oorzaken) van het faillisement te wachten op afbouw. Ze zijn inmiddels weer doorgestart, gelukkig maar.

Via Stroobos kun je een landweggetje (Sarabos) nemen richting Visvliet. Er staat aan het begin een bord dat aangeeft dat het een doodlopende weg is, maar dat klopt niet. Met de fiets kun je er in elk geval gewoon langs. Als je de weg volgt, kom je langs de molen bij Visvliet!

VISVLIET

De Hilmahuistermolen of kortweg de Hilmahuister is een poldermolen ten zuiden van het dorp Visvliet in de provincie Groningen, vrijwel op de grens met Friesland. De molen werd in 1868 gebouwd en staat pal ten noorden van de spoorlijn Groningen-Leeuwarden en ten zuiden van de Lauwers. De molen deed nog tot voor enkele jaren terug dienst als gemaal, nadat de dieselmotor uit de molen is gehaald kan de molen alleen nog op vrijwillige basis de Hilmahuisterpolder bemalen (Wikipedia).

Je gaat met de fiets door een tunneltje, onder het spoor door, en direct uit de tunnel vandan heb ik deze foto gemaakt. Details van de molen zijn hier te vinden.

WESTERHORN

Bij Visvliet nog even langs de begraafplaats gegaan. De planning was richting Eibersburen terug te fietsen en vandaar via de Westerhorn – maar ik kwam dus terecht op de route langs de Friese Straatweg richting Grijpskerk. Die weg een stuk gevolgd tot de afslag Westerhorn en via de Westerhorn richting Eibersburen.

Ter hoogte van het Visvlieterdiep even een tussenstop gemaakt. Er is daar een kijkwand gemaakt en het diep is zodanig aangepast dat men hoopt dat de Otters er zich zullen vestigen en/of het als doorgangsroute gaan gebruiken. Bij de kijkwand is ook een picknickplaats. Die combinatie begrijp ik dan niet helemaal, zeker niet omdat mensen met de auto(!) daar heen rijden. – wat natuurlijk nooit de bedoeling is overigens, het lijkt mij nogal storend voor de vogels en eventuele otters. Maar ze (vissers) doen het wel zag ik.

VOGELHUT GAARKEUKEN

Richting Gaarkeuken gegaan en van ver zag ik al dat het bij de volghut een drukte van belang was, qua vogels dan. Dus besloot ik daar ook even te gaan kijken. Er waren behoorlijk wat verschillende soorten eenden, grauwe ganzen en rotganzen.

Vooral de rotganzen waren druk bezig met heen en weer vliegen! Lastig om vast te leggen op zo’n afstand maar ik heb toch maar een paar pogingen gewaagd. Voor deze vogelkijkhut heb je eigenlijk écht een andere camera/lens nodig maar zolang ze niet te veel bewegen lukt het nog wel.

Het brutale zwarte katje heb ik er niet aangetroffen vandaag. In deze vogelhut ben ik overigens nog nooit andere vogelkijkers tegengekomen. En dat terwijl er best veel te zien is, ook nu dus.

Even verderop, net voorbij Gaarkeuken, trof ik deze buizerd aan. Ik heb meerdere foto’s kunnen maken en het viel mij op dat hij maar één poot leek te hebben. Toch knap dat zo’n dier daarmee gewoon verder kan kennelijk!

Verder gegaan via de Mokkenburgweg, door het tunneltje onder het spoor door, over het industrieterrein en weer naar huis. Alles bij elkaar een route van (volgens de fietsteller) ruim 46 kilometer. Dit wijkt zoals gewoonlijk een beetje af van Google Maps (zie route hier) omdat ik natuurlijk af en toe wat heen en weer fiets voor een mooie plek voor een foto. En ach, het is geen exacte wetenschap natuurlijk zo’n fietstellertje.

Alles bij elkaar een fantastische “lentedag” in Februari!