De 120 kilometer lange Van Staveren Tulpenroute voert langs buitengewone bezienswaardigheden in de Noordoostpolder in Flevoland en langs de prachtigste bollenvelden met bloeiende tulpen.

Omdat het mogelijk één van de laatste mooie, warme, dagen was en de route na 5 mei niet meer gereden kan worden vanochtend met één van de dochters op pad gegaan. Want een tulpenroute is gewoon altijd leuk om (een keer) te doen. Vorig jaar rond dezelfde tijd reed ik de Tulpenroute Uithuizermeeden. De route door de Noordoostpolder is via internet te downloaden (klik hier). Dit geeft de nodige vrijheid waar je start- en eindpunt is.

Wij begonnen de route in Lemmer.Daar stopten we even vrij willekeurig om even te checken op de kaart hoe we zouden gaan rijden en de navigatie in te stellen. Naast de stopplaats lag de LE194 (details hier). Dat was dan meteen een mooi plaatje om mee te beginnen!

De service van de website voor de route is erg handig. Scan de QR-code en je heb ‘m op je telefoon. Ideaal. We hebben ‘m niet helemaal volgens de kaart gereden en na een tijd een stuk “afgesneden” omdat 120 kilometer toch behoorlijk lang duurt, zeker als je regelmatig stopt om foto’s te maken. Daarnaast had ik ook nog andere foto’s en stops want we kwamen ook nog door een paar plaatsen waar ik wat kerken zag die natuurlijk ook op de foto moesten (die volgen later wellicht nog wel eens).

In Creil maakten we een tussenstop om even te eten. Ze hadden wel een heel unieke, bijzondere, tap daar aan de bar: de neus van een oude MF-Tractor (massey ferguson). Als iemand aan de tap stond leek het vanuit de ruimte net alsof ’t ‘ie aan het trekker rijden was 🙂

Bij het vertrek kregen we nog een mooi full-colour magazine mee over de Noordoostpolder.  Hoewel het eten er prima was, waren de prijzen erg pittig.

Maar we kwamen natuurlijk voor de tulpenvelden in de Noordoostpolder. En die waren er méér dan genoeg te zien. Een mooie route, niet té druk ook ondanks het feit dat er natuurlijk vast héél veel mensen de route rijden. Dat het goed te doen was qua drukte komt natuurlijk ook vanwege de lengte van de route.

Eén van de bezigheden die je veel ziet: mensen die tussen de tulpen vereeuwigd willen worden. Doet het ook altijd goed zo’n plaatje natuurlijk.  De (ook) fotograferende dochter kiest voor een iets andere pose dan de meeste mensen doen. Zelf moest ze regelmatig mensen helpen die haar vroegen of ze ook van hen een plaatje wilde maken. En natuurlijk deed ze dat graag even.

Natuurlijk is er veel meer in de Noordoostpolder te zien dan de tulpenvelden. Er is ook het nodige vee, er zijn boomgaarden, mooie dorpjes en de typische boerderijen in deze streek. Onderstaand een uitgebreide serie (en dit is nog maar een selectie!) van foto’s.