Noordhorn, Electra, Kommerzijl en Niehove

Vandaag een fietsrondje gedaan van mijn woonplaats Noordhorn naar Electra, Kommerzijl, Niehove en weer retour Noordhorn. Waarbij ik met name de fietspaden door de weilanden heb benut en vooral lángs de dorpen ben gereden om te genieten van ’t mooie weer en de dieren in de vrije natuur.

Die tochten leg ik af per “e-bike”. Jaren geleden, in 2011, kocht ik mijn eerste electrische fiets (e-bike), een Union. Tot grote hilariteit van sommigen want wat moest iemand van mijn leeftijd nou met zo’n “bejaardenfiets”? Inmiddels heb ik mijn tweede e-bike al weer een paar jaar want de Union was technisch gezien een ramp (lees hier) en werd vervangen door een Peugeot Ce-122 E-City (lees hier). Ik ben er zéér content mee. Want ik heb de fiets niet gekocht omdat ik “bejaard” ben maar omdat ik graag sneller grotere afstanden wilde afleggen. Ideaal voor mijn (toenmalige) woon-werkverkeer.

Naar het werk fietsen is gezien de afstand die ik nu moet reizen geen optie meer. Maar zodra het kan (als in: het mooi weer is) pak ik de fiets. En de camera’s. En ga op pad.

Zo ook vanmiddag weer. Deze keer een rondje van Noordhorn richting Electra, van daar richting Kommerzijl, van Kommerzijl langs Niehove, Balmahuizen en weer richting Noordhorn. Een toch van ca. 20 kilometer. Formele reisduur: ca. 1 uur. Neem je twee camera’s mee dan doe je er drie uur over (in mijn geval).

Er zijn in onze regio een heel groot aantal fietspaden aangelegd “door de landerijen” zoals we dan zeggen in het Noorden.. en aangezien ik als kind ben opgegroeid “tussen de weilanden” in een klein dorp in Groningen vind ik een hardwerkende boer op de tractor natuurlijk ook leuk om vast te leggen. Want, beste “stadsmensen”, een boer is nooit vrij. Als het weer het toelaat werkt hij (of zij) ook op zaterdagen en zondagen gewóón door.

ONGEPLAND ROND TOEREN
Als ik ga fietsen plan ik vaak niet echt waar ik heen fiets, ik stap op de fiets met een vaag plan waar ik ongeveer heen wil en zie dan wel. Nu wilde ik een beetje in d richting van Kommerzijl uitkomen (uiteindelijk) maar het bordje “Electra” (via een fietspad dat ik nog niet kende) klonk aantrekkelijk.

De kikkers hadden er vandaag ook weer zin in. Nederland heet niet voor niets “kikkerland”! Vooral als je dus tussen de weilanden door fiets hoor en zie je overal kikkers op dit moment.

FUUT, MEERKOET, GELE KWIKSTAART EN SCHOLEKSTER

Bij Electra in de buurt trof ik naast twee prachtige futen ook nog een stelletje meerkoeten aan. Ze werden een beetje nerveus van mijn aanwezigheid wat mij deed vermoeden dat ik bij het nest in de buurt was. Even goed om mij heen kijken en toen zag ik het inderdaad. Beetje afstand genomen en wachten.

Moeder (naar ik aanneem) ging weer richting nest nu ik gepast afstand had genomen (en me wat verschool achter een boom). De eieren werden gecontroleerd en ze ging er weer op zitten. Waardoor ik een paar (vind ik) hele leuke foto’s er van heb kunnen nemen.

Plotseling dacht ik dat ik een paar ontsnapte kanaries of andere ontsnapte siervogels zag rondvliegen. Maar nee, het waren Gele Kwikstaarten!

Field Museum of Natural History Library, 1869

Die had ik nog nooit in het wild gezien en ik ging met de camera in de aanslag wachten op een moment dat ik foto kon nemen. Ze vlogen heen en weer tussen wat bosjes en een boom.

Helaas was er een andere fietser die meende mij, en de vogels, te moeten storen. Hij vroeg mij naar mijn bezigheden (“Wat ben jij nou aan het doen dan!”), gaf commentaar op mijn camera (“zo’n camera is helemaal niet geschikt voor vogels op de foto zetten”) en wat al niet meer (..). Door zijn aanwezigheid waren de kwikstaarten direct vertrokken zonder dat ik ze op de foto had kunnen krijgen. Ik baalde best wel flink maar liet het maar niet merken.

Als schrale troost voor mijzelf een plaatje van de plek waar ik ze zag. Een mooi uitzicht op de oude dijk, dat wel. De narcissen hebben niet lang meer te gaan. Het einde van hun bloeitijd is echter weer het begin van iets nieuws: het broedseizoen.

Er diende zich onverwacht nog wel opeens een andere vogel aan die ik goed kende maar waar ik tot op heden nog geen foto’s van had kunnen maken. Een scholekster. Als kind zag ik ze vaak en ook de laatste jaren zie je ze in onze regio weer veel. Als kinderen vonden we het uiterst grappig die vogels “Heineken Eksters” te noemen. Want SKOL bier immers, .. 😉

“Scholeksters zijn stevig gebouwde, zwart-witte steltlopers die vaak aan de kust, maar ook algemeen in het binnenland worden aangetroffen” (Vogelbescherming).

KOMMERZIJL
Uiteindelijk toch het dorpje Kommerzijl bereikt en wat plaatjes geschoten. De kerk daar is een tijd geleden, in januari 2017, gesloten. Het zag er wat mistroostig uit. Maar een kerkgebouw moet natuurlijk op de foto.

Voormalig Geref. Kerk Kommerzijl

De voormalige Gereformeerde kerk is het enige kerkgebouw in het dorp en is gevestigd aan de Kerkstraat 13. De kerk werd gebouwd in 1913 terwijl in 1957 de vergader- c.q. ontmoetingsruimte aan de kerk werd toegevoegd. Het heeft geen kerktoren. De gereformeerde kerk in Kommerzijl had een roerige ontstaansgeschiedenis, want die is indertijd zelfs “illegaal” gesticht. Door de voorman van de afscheiding nog wel, Ds. Hendrik De Cock.

Ik vervolgde mijn route, weer richtng huis, via de landweggetjes langs Niehove en Balmahuizen richting Noordhorn.

MEER FOTO’S
Onderstaand nog meer foto’s van deze rit. Klik op de foto’s voor groot formaat.

 

 

Deel dit bericht: