Graspop Festival in Baflo hield gisteren haar 30^e editie. Met optredens van onder andere Wild Romance, Miss Montreal, Rondé en Laurence Jones. Een memorabel festival met een verrassing, Traversus, op het Talentenpodium.

Met dochters Judith en Lisa ging ik naar Graspop dit jaar. Voor mij inmiddels de 3^e keer en ook dit jaar was er een uitstekend programma samengesteld met diverse grote namen die absoluut niet teleurstelden. Mijn interesse ging vooral uit naar de optredens van Wild Romance, Miss Montreal, Rondé en Laurence Jones. Maar we kregen ook nog een stuk mee van het optreden van Erwin Java’s formatie “Erwin Java Travel Party”, Money & The Man en Traversus.

Erwin Java is een professional die al een aantal decennia op de planken staat. Die weet wel hoe je een goede band samenstelt. Dat klinkt dan ook altijd als een klok. Omdat ik hem al meerdere malen had gezien en gehoord kwamen we pas aan op Graspop terwijl zijn optreden al gaande was. De tent zat lekker vol en het publiek genoot er zichtbaar van!

Wild Romance

Herman Brood’s Wild Romance met originele bandleden ‘van toen’ zetten een fantastische show neer. Veel bekende nummers zoals openingsnummer Saturday Night maar natuurlijk ook Never Be Clever, I still believe that I can win en meer nummers die door Herman Brood zijn geschreven.

Voor de dochters is Herman Brood natuurlijk iemand die ze alleen maar uit ‘de geschiedenis’ kennen. Maar sommige nummers herkenden ook zij natuurlijk wel – het was genieten! Het heeft, als je de teksten nu hoort, soms wel iets triests ook. Alsof de zelfmoord van Brood onvermijdelijk lag opgesloten in zijn leven – ik vind dat je het, achteraf, had kunnen zien aankomen, het had kunnen ‘lezen’ in de teksten.

Wild Romance is niet alleen “even terug in de tijd” – het is gewoon een band die er nog steeds staat en klinkt als een klok. Gitarist Dany Lademacher imponeert mij nog altijd. Ik vind dat hij een erg eigen geluid heeft en ook een mooie sound.

Laurence Jones Band

Zowel Judith als Lisa hebben samen met mij concerten van Laurence Jones bezocht. Het eerste optreden ooit waarbij ik hem zag was in het voorprogramma van Samantha Fish in Grolloo. We zagen toen direct al: die gaat ‘groot’ worden. En inmiddels staat hij ook aan de top in het genre.

Laurence Jones is een rasperformer. Hij brengt bluesmuziek op een manier dat ook jongere luisteraars er door aangetrokken worden en dat is knap.

Helaas werden ze in het begin van het optreden door geluidsproblemen (bas) geplaagd en stond de bas de rest van het optreden regelmatig te hard en Jones’ gitaar in mijn beleving vaak net iets te zacht. Het Hammond orgel kwam maar nauwelijks door. Met andere woorden, de balans in de mix was niet helemaal goed. Maar het mocht de pret voor de meeste mensen niet drukken. In een volle grote tent speelden ze het publiek plat.

Voorheen speelde Jones’ bij optredens regelmatig covers van andere artiesten, waaronder Jimi Hendrix, gisteren beperkte zich dat -voorzover ik het kon horen- tot een nummer van Gary Moore.

Money & The Man

 

Money & The Man is een tweekoppige band die ‘zweterige blues en intense indie rock & roll’ brengen volgens hun website.

Intens was het zeker. Ondanks het feit dat ik oordoppen in heb bij concerten (onbegrijpelijk dat massa’s mensen dat niet doen en toch met hun hoofd bijna in de speakers zitten bij concerten!) was het luid, héél luid. Dat twee mannen met een drumstel en een gitaar zóveel geluid kunnen produceren!

Het was niet echt mijn ding wat ze deden maar technisch was het natuurlijk dik in orde en ook hier zat de tent vol en het publiek genoot er zichtbaar van. Na twee nummers was ik vertrokken om weer terug te gaan naar het talentenpodium en wat te drinken te halen.

Traversus

Op het Talentenpodium speelde namelijk tegelijkertijd Traversus.

“Traversus doorkruist met een strakke, harde sound de gebieden van hardrock en metal en schroomt niet om de diepere, soms duistere emoties van de mens in te duiken. Deze vierkoppige act uit Emmen haalt inspiratie uit bands als Dream Theater, Trivium, Alter Bridge en Gojira.” – zegt de website van de band.

Eigenlijk wel jammer dat ze op het talentenpodium stonden. Daardoor was er wat weinig aandacht voor ze. Wat mij betreft hadden ze wel, eventueel eerder op de dag, in de kleine tent kunnen staan want ze zijn ondanks dat ze jong zijn en nog niet zo lang bestaan, voor het genre, een prima band!

Terwijl de dochters even richting de dancestage waren heb ik hier toch even een paar nummers van meegepakt. Want hoewel niet helemaal mijn smaak stond hier gewoon een goede band die zeker een vermelding waard is. Voor de liefhebbers van het genre een echte aanrader.

De drummer mag in mijn beleving iets minder op zijn bekkens rammen overigens, maar verder was het allemaal dikke prima; de zangeres van de band schrijft de liedjes en speelt ook gitaar. Een zangeres die goed in het genre past qua stemgeluid en ze zingt ook gewoonweg goed. En als gitarist genoot ik natuurlijk vooral van het solowerk van hun gitarist.

Miss Montreal

Een feestje bouwen is Sanne Hans en haar band wel toevertrouwd, zo bleek! Ik had Miss Montreal nog nooit live gehoord, net als veel andere mensen in de grote tent, en was aangenaam verrast.

Helaas werd ze het hele optreden door geplaagd door problemen in het monitorsysteem en hoorde ze zichzelf niet goed op haar ‘oortje’. Desondanks gaf ze een geweldige show en er kwam werkelijk geen valse noot uit. Ontzettend knap vind ik dat. Het toont aan hoe professioneel ze is dat er gewoon doorgespeeld werd en ze ondanks zo’n toch best héél lastig probleem gewoon een geweldige show neerzette.

Natuurlijk kwamen de grote hits van Miss Montreal voorbij maar ook een aantal bekende hits van anderen. Ze wist het publiek enorm mee te nemen in de show, goede interactie met het publiek! En wat een ongelofelijk goede muzikanten heeft ze om zich heen verzameld!

Het nummer ‘Hoe’ dat Sanne Hans samen met Nielson heeft gemaakt werd op een bijzondere manier uitgevoerd. Want, Nielson was er natuurlijk niet bij.. ze vroeg om een vrijwilliger uit de zaal en die “kwam, zag en overwon”! Niet alleen zong hij het goed en kende gewoon de tekst, volgens Sanne Hans “rook hij ook nog eens lekker” en dat was altijd mooi meegenomen vond ze 🙂

Het leverde naast een leuke spontane uitvoering van het nummer ook een paar leuke plaatjes op. Mooie chemie tussen Sanne Hans en deze mij verder onbekende jongeman.

De tent zat afgeladen vol en er werd flink mee gezongen, gedanst én gesprongen. Zelfs ik besloot even mee te doen (en dat zegt echt wel iets :-)).

Rondé

Voor mij waren Miss Montreal en natuurlijk Laurence Jones de belangrijkste reden om naar Graspop Festival te gaan – maar Rondé, die ik wel van de radio kende maar verder eigenlijk helemaal niet – was echt een grote verrassing voor mij.

Ik wist niet wat ik er van moest verwachten; de zangeres heeft namelijk best een bijzonder stemgeluid en je kunt allicht denken dat dit mede door wat ‘manipulatie’ in de studio zo is. Maar niets is minder waar. Ze klinkt live zoals ze klinkt op de opnames die je kent van de radio.

Een superstrakke band ook weer en een optreden dat stond als een huis. Ouderwetsch als ik ben merkte ik terugreis op ‘daar wil ik wel eens een CD van kopen’. Als je de muziek hoort op de radio denk je ook ‘komt vast grotendeels uit een doosje’ maar ook dat was niet waar. Zoals je merkt, ik kende de band eigenlijk alleen van de radio en had er nooit verder naar gekeken. De clip hierboven geeft een goede indruk. Echte muzikanten, échte muziek. Heerlijk hoor! Een aangename verrassing zo aan het einde van de avond.

De rookmachines stonden flink aan en het was daarom lastig er goede foto’s van te maken. Maar toch plaats ik er een paar – als sfeerimpressie.

Rondé is op veel festivals te zien de komende tijd en ze doen ook een eigen tour, check de site op https://www.rondeofficial.com/

Foto’s Graspop 30^e Editie

Voor ons zat met Rondé de 30^e editie van Graspop Festival in Baflo er op. Er kwamen nog een paar acts maar we kenden ze niet en we vonden het inmiddels laat genoeg. We hebben er wederom van genoten. Een ijzersterkte programmering, uitstekende bands. Helaas wat problemen in de grote tent qua geluid maar dat hoort óók bij live muziek. De manier waarop de artiesten er mee om gingen maakt, zeker in het geval van Sanne Hans, duidelijk hoe professioneel ze zijn.

Speel je in één van de bands en wil je graag (rechtenvrij) de originele foto’s van mij, neem dan even contact met mij op. Ik stuur ze je graag toe.

Tot de volgende keer, Baflo!