De Olympus E410 was jarenlang mijn (enige) spiegelreflex camera en het was, zo kan ik na al die jaren van gebruik wel stellen, een perfecte, handzame en uitstekend gebouwde en duurzame camera.

De Olympus E410 heb ik gekocht in 2008. Het was mijn eerste DSLR. Indertijd was de conclusie, in een review, toen het toestel uitkwam in 2007: “Als je een goede én compacte spiegelreflexcamera zoekt dan kun je niet om de Olympus E-410 heen: het is de enige in zijn soort”.

Ik kan dat, na al die jaren van gebruik, alleen maar beamen.

Olympus E410 (foto gemaakt met smartphone)

Nog steeds zie ik weinig DSLR’s die zo compact en handzaam zijn. Het toestel ligt heerlijk in de hand en is overwoestbaar gebleken. Later heb ik er (gebruikt) extra lenzen bij gekocht. Het was mijn eerste echte “serieuze” camera. En qua duurzaamheid en betrouwbaarheid tot nu toe de beste koop ooit!

De camera is een 2e leven begonnen vorige week – ik heb ‘m verkocht omdat ik een andere, gebruikte, Canon EOS 700D kon aanschaffen. Die kan meer, heeft veel betere techniek (want: we zijn inmiddels een paar jaar verder!) en biedt een uitstekende kwaliteit. De Canon EOS 700D is overigens nieuw niet meer leverbaar. Maar als je tegen een goede, gebruikte, aanloopt kan ik maar één advies geven: doen.

Canon EOS 700D

Mijn standaard camera, die altijd meegaat op fietstochten en dergelijke, is de Canon Powershot. Uiteraard vanwege de zoomlens. Maar wil je echt, écht, heel mooie plaatjes maken dan is er, in mijn ogen, niets wat een DSLR kan verslaan.

Daarom dus toch (wederom) een andere digitale spiegelreflex camera (DSLR) gekocht, een Canon EOS 700D. Gebruikt weliswaar maar wel in nieuwstaat.

Ik zit er sterk aan te denken er nog een extra lens bij te kopen. Deze heeft overigens al één extra, 50mm, lens. Maar welke dat moet worden en hoeveel dat mag gaan kosten ben ik nog niet uit.

Olympus E410

De Olympus E410 kocht ik indertijd omdat ik zocht naar een betaalbare, handzame, DSLR. Betaalbaar vooral omdat ik niet gewend was (nog) aan dit type camera en niet wist of het voor mij toegevoegde waarde had. Dat bleek wel zo te zijn. Jarenlang ging hij mee met vakantietrips, naar familie uitstapjes en op het werk werd ik indertijd al snel ‘de fotograaf’ voor allerlei bedrijfsuitjes.

Ik heb er lang over nagedacht of ik deze camera wel zou verkopen, maar hij lag daar maar in de kast en onder het motto ‘dan kan ik er beter iemand anders blij mee maken’ aangeboden op Marktplaats.

Dochter Lisa poseert

Al doende leerde ik steeds meer over foto’s maken en het gebruik van deze camera. Macrofoto’s, portretfoto’s, landschap en gebouwen. En ook veel concerten. Daarvoor heb ik in de loop der jaren ook twee extra lenzen aangeschaft.

De camera inclusief lenzen is nu verkocht aan iemand die vertelde jarenlang niet meer gefotografeerd te hebben en het weer wilde oppakken. Dan is zo’n Olympus E410 een perfecte start vooral als je ook wat fotobewerking wilt doen. Want de camera ondersteunt bijvoorbeeld RAW-formaat en biedt meer dan voldoende kwaliteit.

Onder het motto “So Long, Farewell” nog één keer een kleine serie, een selectie, van foto’s die ik met de Olympus E410 heb gemaakt.

Foto’s Olympus E410