Op zoek naar een “zoomlens” oftewel telelens voor mijn spiegelreflex-camera ontdekte ik dat die dingen onbetaalbaar zijn. Ook als je ze gebruikt koopt. Tenzij je gaat voor alternatieven van Samyang, Bower, Tokina of andere soortgelijke merken. Die allemaal uit dezelfde fabriek lijken te komen overigens, als ik de reviews lees. Die lenzen moet je handmatig scherpstellen en ze hebben hun beperkingen uiteraard. Maar toch, ..

De lenzen, die overigens volgens de reviews allemaal best wel redelijk zijn gezien hun prijs, doen zo tussen de 100 en 150 euro. Daarnaast zijn er nog alternatieven in de spiegel telelens-sector. Ook van Samyang. Zie bijvoorbeeld deze review.

SPIELERIJ
Maar voor een beetje ‘spielerij’ vind ik 150 euro uitgeven toch net iets te veel. Want ik heb op mijn Sony Cybershot al een hele goede zoomlens (max 1200mm). Het verschil is alleen dat die soms weigert scherp te stellen onder bepaalde omstandigheden en ik dus dat wil ‘overrulen’ en, daarbij, verwacht ik dat een telelens toch onder bepaalde omstandigheden beter presteert. Handmatig scherpstellen kun je leren dus waarom niet zoiets geprobeerd?

Op Ebay Duitsland vond ik na wat rondneuzen een (gebruikte) 500mm lens (afbeelding boven) van het merk “Travenar”. Van oorsprong is dat een Duits merk, maar de Travenar lenzen uit Japan zijn niet van dezelfde fabrikant. In de jaren 80, zo las ik, heeft een Japanse fabrikant de merknaam gekocht en is onder de merknaam Travenar lenzen gaan fabriceren.

Een (vergelijkbare) lens van Samyang/Bower/Tokina.

De levering van de ebay-verkopers was vlot. De lens zelf kwam na 2 dagen al binnen(!) uit Duitsland, het verloopstukje, bij een andere verkoper besteld, vandaag. Dus, meteen maar even uitproberen. Er valt nog het een en ander te leren op dit gebied, maar de eerste testfoto’s zijn gemaakt.

Ik heb de camera op het statief geplaatst in de achteruin en over een flinke afstand, op ISO800 en op RAW formaat, een duif gefotografeerd.

De Olympus E-410 (Evolt) op statief met lens er op gemonteerd.

De afstand, over de grond gemeten, was ca. 40 meter. Maar de duif zat op de nok van het dak, dus de lijn is uiteraard langer.

Vervolgens heb ik nog een testfoto “uit de hand” geschoten. Wat met zo’n lens natuurlijk niet aan te raden is want dan krijg je al snel onscherpe beelden. Al was het alleen al vanwege het gewicht want de lens is -in tegenstelling tot de Chinese(?) 500mm lenzen die ik eerder noemde en van plastic zijn veelal- gemaakt van metaal.

Duif aan de overkant van de straat, uit de hand geschoten.

Binnenkort zal ik de lens meenemen “het veld in”. Ik verwacht onder bepaalde omstandigheden hier betere foto’s mee te kunnen maken dan met de cybershot. Of, op zijn minst, foto’s die ik met de Cybershot niet kan maken. Maar resumerend: voor de ‘heb’ is het sowieso leuk en het voegt  weer een andere dimensie toe aan het fotograferen.

De Olympus ondersteund half-automatisch fotograferen met deze lens. Dus ik hoef niet volledig handmatig foto’s te maken. Dat is wel prettig. De lens zelf heeft een steun die verstelbaar is waardoor ik ‘m goed op het statief kan plaatsen. Alles bij elkaar ben ik in elk geval tevreden. Zeker gezien de prijs want inclusief verzending heb ik er slechts 61,– euro voor betaald.