Het Rijtuigmuseum in Leek bestaat zestig jaar. Om dit te vieren werd een tocht door het Westerkwartier gehouden met 24 rijtuigen. Rijtuigen zoals een postkoets, paardentrammen, Oostenrijkse Boodschappenwagens, Dokterskoets en een Dames Phaeton reden mee in de rijtoer.
ROUTE
Ik had van de organisatie een routebeschrijving (per email) ontvangen. Het plan was, gezien de vertrektijd van 14:30 vanuit Niekerk, de stoet op te wachten in de Tolberter Petten, daar foto’s te maken en dan nog een stukje te fietsen. Ik schatte in dat ze daar rond 14:45 langs zouden komen bij vertrek om 14:30. Ruim op tijd (14:20) kwam ik bij de Tolberter Petten aan, om net de laatste te zien passeren en het stof van de wegscheurende auto’s van andere fotografen (moet dat echt zó mensen?!) te happen…
Later hoorde ik dat de reden van het (veel) eerdere vertrek vanuit Niekerk was gelegen aan de warmte. Men had de rit ingekort en was eerder gaan rijden met het oog op het welzijn (water!) van de paarden. Begrijpelijk uiteraard. Maar goed, wat doe je dan? Al een tijdje keek ik hier naar uit,..
DAN MAAR RICHTING LEEK!
Goed, de accu van de e-bike zat nog goed vol (verse lading stroom). Het weer was prima. Dus, dan maar door fietsen naar Leek. Daar zou het defilé zijn. Ik was er ruim op tijd en heb nog wat rondgekeken en genoten van de tuin, het mooie weer en met wat mensen een praatje aangeknoopt.
De stoet met rijtuigen kwam vanaf de kant van Midwolde richting het landgoed Nienoord. Een gunstige kant voor het (zon)licht alhoewel toch vrij lastig af en toe. De foto’s van dit gedeelte heb ik gemaakt met mijn Olympus E-410. Bewust, want als er beweging in foto’s komt dan heb je niets meer. En een DSRL camera is in dat opzicht de meest betrouwbare keuze.
Na het defilé en de prijsuitrijking (1e, 2e, 3e) reden de koetsen naar het begin van de oprijlaan en weer terug. Een tweede kans om wat foto’s te maken van de rijdende koetsen en deze keer met de Cybershot gedaan.
RIJTUIGEN, PAARDEN EN MENSEN
Natuurlijk draait zo’n dag om de rijtuigen. En de paarden. Maar de mensen zijn niet weg te denken. Koetsiers, passagiers. Maar vergeet de verzorgers/sters ook niet!
Het viel mij overigens op dat deze taak met name door dames werd waargenomen. Ik ben geen kenner en de rolverdeling in de rijtuigenwereld is mij onbekend. Op de bok trof je zowel man als vrouw aan overigens. Daar is de emancipatie duidelijk wel doorgedrongen 😉
VERDER NAAR…
Nu moest ik terug naar huis. Inmiddels was mijn waterfles leeg en ik zag geen winkels (in het centrum) die open waren. Dus langs een benzinepomp gefietst die ik toevallig wist en daar een flesje mineraalwater gehaald.
Aangezien ik toen toch al richting Tolbert/Boerakker zat, die kant maar langs gegaan. In Boerakker afgeslagen richting (nogmaals) Tolberter Petten, Oldekerk, Niekerk, Zuidhorn en tot slot aangekomen, na ruim 40 kilometer fietsen, in Noordhorn.
Bij Oldekerk nog even gestopt bij het Ooievaarsnest. Deze keer liet de ooievaar zich goed zien en daarbij was het weer/het licht ook prima. Dus dan móet je natuurlijk even een foto maken. Nouja, één… ik heb er meteen een serie geschoten maar die komen later wellicht nog eens.
FOTO’S
Klik op de foto’s voor groot formaat.
