Ik had het eerder al vermeld: “om de hoek” (letterlijk) bij ons huis zaten de afgelopen tijd een aantal ransuilen. Ik heb er diverse foto’s van gemaakt en het leek mij leuk ze te delen. Ze zijn nu, voor zover ik kan nagaan, weer vertrokken.

Reden dat ik de foto’s niet eerder heb gedeeld is omdat ik én de dieren hun rust gun én omdat ik er eerst een kleine serie foto’s van wilde hebben.

Van de site van de Vogelbescherming:

De ransuil is iets kleiner en oogt slanker dan de bosuil. Opvallend zijn de lange, vaak omhoog gerichte oorpluimen en de oranjegele ogen. Hij komt voor in diverse landschapstypen waar open veld aanwezig is met voldoende veldmuizen. De ransuil broedt veelal in oude nesten van eksters of kraaien. ’s Winters verzamelen ransuilen zich in groepen, vlakbij gunstige voedselgebieden (lees hier verder).

Op de foto’s twee verschillende uilen die ik heb gezien. Volgens sommige aanwonenden waren er vijf. Ik heb er nooit meer dan twee tegelijk gezien. Maar het is wel prachtig, zo vlak bij je huis en dan ook nog eens zo goed te fotograferen!