Door een navigatiefoutje (..) kwam ik vandaag langs de Pingoruïne bij Lucaswolde. Meer precies langs de Jouwer, een weg tussen Lucaswolde en Sebaldeburen. Dat wil zeggen: ik neem aan dat het dé Pingoruïne bij Lucaswolde is want het is niet echt aangegeven. Maar wat ik zag voldoet aan de “ducktest” (als het kwaakt als een eend, het loopt als een eend en ziet er uit als een eend is het een eend).

Het Westerkwartier kent meerdere Pingoruïne’s. Het Bolmeer bijvoorbeeld, waar ik in 2018 geweest ben. Die is erg de moeite waard en veel groter.

Een prachtige zonnige fietstocht door het mooie landschap van het Westerkwartier. De (tegen)wind was wel wat pittig. Normaliter fiets ik vaak éérst wind tegen, zodat ik het laatste stuk wind mee heb maar deze keer week ik daar vanaf omdat ik anders weer hetzelfde rondje zou fietsen als zeer recent (zie verder) toen ik bij Aduard voor een niet functionerende brug stond. En aangezien ik toch eens de andere kant op wilde maar geaccepteerd dat ik het laatste stuk tegen de wind zou hebben.

Futen bij Briltil

Ze zijn er weer, de futen bij Briltil. Ik verbaas me er een beetje over hoe honkvast deze dieren eigenlijk zijn. Als je één keer weet waar een paar futen zitten, zo is mijn ervaring, blijf je ze daar steeds terugvinden. Ook de futen bij Briltil, ter hoogte van Steakhouse André Dokter, trof ik vandaag weer aan. Door de wind kreeg ik een paar leuke foto’s van ze. Blijf het bijzonder mooie vogels vinden!

Borg Bijma en Rudolph de Mepsche

Bij de weg naar ’t Faan staat een informatiebord over de Borg Bijma. Een sinister stukje historie staat hier opgetekend over het wangedrag van Rudolph de Mepsche.

Hij zag zijn kans schoon als Grietman (rechter) om grond en eigendommen verbeurd te verklaren door mensen te veroordelen wegens ‘sodomie’. De Grietman kreeg namelijk wanneer iemand veroordeeld werd door de verbeurdverklaring de eigendommen. Dat is uiteraard een nogal perverse prikkel, zo weet je zeker dat een rechter nooit objectief recht zal spreken. Waarom dit in onze geschiedenis ooit zo heeft kunnen gebeuren is mij een raadsel.

Dieptepunt was een (schijn)proces tegen 22 personen die uiteindelijk in hun executie eindigde. Gewoon een massamoord uit geldelijk gewin! Ik heb hier de Mepsche ook al eens eerder genoemd in een ander verband.

Pingoruïne bij Lucaswolde

Via ’t Faan en Pasop richting Boerakker gefietst. Daar nam ik de fietstunnel richting Lucaswolde. Eigenlijk wilde ik dat niet omdat ik door Polder de Dijken wilde fietsen maar ik had niet helemaal goed opgelet en kwam dus bij de fietserstunnel uit die richting Lucaswolde gaat. Maar terug fietsen is geen optie bij mij en er lonkte op deze manier een nieuwe route waar ik niet eerder langs was gefietst.

En zo kwam ik dus (vermoedelijk) langs de Pingoruïne bij Lucaswolde, aan de Jouwer. Die weg had ik vanuit Sebaldeburen al eens gezien maar wist niet waar die heen ging. Stond nog op de planning ooit eens een keer langs te fietsen en vandaag kwam ik er dus toevallig terecht. Bij Lucaswolde trof ik ook nog een paar Grote Canadese Ganzen aan en er zat een ooievaar op het nest.

Een Vlucht Regenwulpen

Een van de titels van een boek dat ik nog nooit gelezen heb maar altijd is blijven hangen. Een Vlucht Regenwulpen van Maarten ’t Hart. Vandaag kwam ik ze tegen. Althans, dat dacht ik maar de validator van Waarneming.nl heeft het gewijzigd naar ‘Wulp’.

Zeker een stuk of 20 à 30 wulpen stegen op uit het weiland langs het fietspad vlak bij Gaarkeuken. Snel de camera uit de tas en ik kon ze nog nét vastleggen. Twee jaar geleden kwam ik ook zo’n enorme groep Wulpen tegen.

Het is lastig te zien, ik ben geen kenner, of het een Wulp of een Regenwulp is. Maar ik ben er blij mee dat ik ze (weer) tegenkwam want de Wulp is toch een vogel op de rode lijst. En ze worden niet vaak waargenomen zie ik op de kaart bij de Vogelbescherming.

De route van vandaag is hier te vinden.

Rondje langs Aduard

Vorige week was het ook al prachtig fietsweer. Maar helaas werd de route toen noodgedwongen ingekort.

Ik had niet meegekregen dat de brug bij Aduard in storing was. Om een wel héél sullige reden overigens. De nieuwe brug bij Aduard kan niet tegen Oost-Zuid-Oostenwind(!!).

Een optie was omrijden via Dorkwerk of een andere route maar dan zit je al snel aan 10-15 kilometer extra op een geplande route van zo’n 30 kilometer. Daar had ik even geen trek in, vooral ook omdat de accu van de fiets niet optimaal opgeladen was.

Van deze rit heb ik dus alleen het routekaartje, de foto van de brug in storing en de kerken van Aduard had ik ook (maar weer eens) op de foto gezet.

Ook toen overigens ook heerlijk weer, mooi helder maar ook met een redelijk stevige wind.

Foto’s Pingoruïne bij Lucaswolde en Aduard