Kiryat Onoplein, Drachten: Brandgans, Eenden, Meerkoet

Je zou toch bijna denken dat ik iets met Ganzen heb de laatste tijd. Niet in het bijzonder. Maar, ze laten zich relatief makkelijk fotograferen én ze zijn overal waar ik kom aanwezig. Veel méér dan in mijn jeugd lijkt het wel. Toen zag je voornamelijk witte ganzen. Nu zie je ook allerlei soorten die van oorsprong niet of nauwelijks voorkomen in Nederland.

Na de foto’s van de Grauwe Gans en de Grote Canadese Gans is het nu de beurt aan de Brandgans. Al een paar dagen had ik hem (of haar, het verschil zie je niet zo goed) in de gaten.  In het water bij het Kiryat Onoplein zat ‘ie. Dus vandaag de camera mee en hopen dat de gans er nog steeds verblijf houdt tussen de (vele!) eenden en meerkoeten. En gelukkig, dat was nog steeds het geval.

“Brandganzen komen voor in het noordelijk deel van de Atlantische Oceaan, van de oostkust van Groenland tot Spitsbergen en het zuiden van Nova Zembla in moerassige gebieden in de nabijheid van de zee, in riviermondingen en op wadden. In de zomer broeden de vogels rond de poolcirkel, waar ze door de extreem lange daglengte bijna 24 uur per dag zicht hebben en zo in staat zijn hun eieren en kuikens te beschermen”. [..]  “Het wintergebied bevindt zich vooral aan de kusten van Ierland, de westkust van Schotland en de Noordzeekust van Duitsland en Nederland”. […] “De brandgans is een veel gehouden sierwatervogel. [..] De brandgans ontsnapt vaak uit gevangenschap, wat waarschijnlijk heeft bijgedragen aan hun voorkomen als broedvogel buiten de poolgebieden”.  (Wikipedia)

In de herfst, voorjaar en tot een paar week geleden struikelde je bijna letterlijk over de eenden bij het Kiryat Onoplein. Nu waren er maar een paar meer. Ik vermoed dat ze bij dit watertje rondhangen omdat ze natuurlijk makkelijk aan eten kunnen komen hier (mensen die voeren). Ook meerkoeten en andere watervogels zie je er vrij vaak. Zoals bijvoorbeeld de Nijlganzen. Die lijken volledig vertrokken te zijn. Waarschijnlijk zijn de meeste watervogels nu afgereisd naar gebieden waar ze op hun gemak kunnen broeden. Ik ben benieuwd of ze straks met hun jongen terug komen. In elk geval gaat de camera deze zomer wat vaker mee naar het werk om in de pauze, bij mooi weer, af en toe eens wat meer foto’s te maken.

FOTO’s
Klik op de foto’s voor groter formaat.

 

Deel dit bericht: