Aangezien de verwachting was dat er regen onderweg was naar het Noorden en het vanmorgen toch wel erg mooi weer was ben ik vandaag vroeg op de fiets gestapt. Een ritje langs het Kerkje van Leegkerk, dat op zondagen open is voor bezichtiging. In de zomermaanden is er ‘s middags overigens ook live muziek.

Na een bezoek aan het kerkje van Leegkerk ging ik verder, via Hoogkerk, Groningen (langs de oude suikerfabriek), door de Onlanden heen en vervolgens langs het Leekstermeer weer naar huis. Nét thuis begon de regen neer te komen.

Boerenzwaluwen bij Den Horn

De route ging via Zuidhorn naar Den Horn en in Den Horn kwam ik een hele groep boerenzwaluwen tegen.

Ze bleven vrij lang zitten totdat er een aantal wielrenners luidruchtig voorbij kwamen, ze daar van schrokken en wegvlogen. In elk geval had ik ruim gelegenheid gehad ze mooi op de foto te zetten.

Kerkje van Leegkerk

Het kerkje van Leegkerk was ik in januari vorig jaar ook eens langs gefietst maar de kerk was toen niet open.

Het Kerkje van Leegkerk is een van oorsprong 13e-eeuwse kerk, die in de 16e eeuw werd herbouwd nadat de Saksische burggraaf Hugo van Leisnig de kerk had verwoest omdat de bevolking van Leegkerk de opgelegde brandschatting weigerde te betalen. [..] De kerk is in 1973 ingrijpend gerestaureerd en in 2012 van binnen aangepast om de kerk voor meerdere functies geschikt te maken (Wikipedia)

Aanpassingen
Zoals ik toen aangaf wilde ik in de zomer nog eens langs gaan om te kijken hoe de kerk er van binnen uitzag. De aanpassingen gedaan in 2012 zijn in mijn ogen helaas niet erg geslaagd.

Als je de kerk in loopt is het eerste wat je ziet de kerkzaal waarvan de preekstoel is gebleven net als de muur met “poort” er in dat zicht biedt op het koor. De reden dat die muur feitelijk midden in de kerk is geplaatst is onduidelijk. Ik kan me niet herinneren dit ooit eerder in een kerk te hebben gezien.

Maar draai je je om, na binnenkomst, dan zie je een metalen, koper- of goudkleurig, blok met een trap in het midden dat er nogal willekeurig neergezet lijkt te zijn. Ik denk dat het een moderne versie van de oorspronkelijke verdieping (de ‘kraak’ zoals we dat hier in het Westerkwartier en in Friesland ook wel noemen) moet verbeelden, als die er tenminste oorsrponkelijk in heeft gezeten.

Een andere aanpassing die ik niet heb gezien maar wel vermeld staat op de Wikipedia-pagina over de kerk is deze:

Bij de restauratie van 2012 werden door de architect twee ‘gouden deuren’ in de rondboog geplaatst, waardoor kerk en schip weer als twee afzonderlijke ruimtes kunnen worden gebruikt. (Wikipedia)

Ook zoiets kan ik niet echt plaatsen. Hoe je gewoon iets dergelijks kan toevoegen als architect terwijl je een restauratie wordt geacht te doen? Maar goed – eerlijk is eerlijk, zo’n muur zat er oorspronkelijk ook niet en ik weet niet hoe ruim de opdracht van de architect was. Vroeger lag men ook niet wakker van de meest bizarre wijzigingen en toevoegingen in kerken, de muur in deze kerk is daar een goed voorbeeld van!

Met één van de aanwezige vrijwilligers raakte ik in gesprek, ze vroeg me wat ik vond van het interieur. Ik was eerlijk in: het past niet in het gebouw. Ze vertelde dat de meningen er over sterk uiteen lopen, dat sommigen het prachtig vinden en anderen het lelijk vinden, maar dat het zodanig gemaakt is dat deze aanpassing eenvoudig weer verwijderd kan worden. Ik kan niet zeggen dat ik het echt lelijk vind als ik het bouwsel op zich bekijk – maar het is geen harmonieus geheel.

Ik begrijp uiteraard ook wel dat, om een oud kerkgebouw multifunctioneel te maken, aanpassingen nodig zijn. En het is op deze manier praktisch opgelost. Maar daarmee is de kerk voor mensen die een oud kerkgebouw van binnen willen bezichtigen helaas niet erg interessant meer.

De kerk is al heel lang niet meer als kerk in gebruik. Het is voor het huidige gebruiksdoel ingericht en daanaast zijn veel authentieke elementen gelukkig bewaard gebleven. Maar voor de ‘puristen’ kan het toch wel even ‘pijn’ doen om dit te zien staan in zo’n oud kerkgebouwtje.

Wat wel een positieve ontdekking was voor mij zijn de culturele activiteiten die ze organiseren. Daarover later waarschijnlijk meer!

De Onlanden: rietgorzen

In de Onlanden kom ik met enige regelmaat. Deze keer was de aanvliegroute via de Stad want ik was eerst nog langs de oude suikerfabriek gefietst.

Het Bohémien karakter van de locatie is inmiddels niet meer. Het is nu, in mijn optiek, vooral een beetje ‘hipster’ als in de commerciële variant er van. Heb er even een rondje gefietst en ook even doorgefietst naar de studentenhuisvesting.

De rode containers zien er van buiten redelijk uit, je zou denken dat het nog niet eens zo’n gekke oplossing is voor de internationale studenen. De bewoners echter klagen steen en been.

“De containers, van Chinese makelaardij, zijn namelijk hartstikke gaar, brak en aftands. Het zijn roestige tochtgaten.” – ze wist Stadsblog Sikkom er over te melden. En de internationale studenten betalen er een ziekelijk hoge huur voor ook nog.

Aan de buitenkant zie je dat er allemaal niet aan af, maar een heel vrolijke indruk maakt het geheel niet.

Rietgorzen

Afgezien van de ganzen, eenden en meeuwen kwam ik in de Onlanden in eerste instantie niet veel leven tegen vandaag. Dat werd meer richting Peizermade weer goed gemaakt; drie keer een rietgors, een rootborsttapuit (geen foto van kunnen maken) en een ooievaar.

Richting het Leekstermeer, bij Roderwolde, kwam ik ook nog twee ooievaars tegen. Inmiddels begon het wat te ‘druppelen’ af en toe en besloot ik maar wat tempo te gaan maken en heb verder geen foto’s meer gemaakt onderweg.

Foto’s en fietsroute

(de route is ook te vinden op Strava)