In Drachten was tot 1993 een klooster van de karmelietessen, een nonnenklooster.

De orde van de karmelieten (Karmelbeweging Ordo Carmelitarum, O.Carm.; vrouwelijke vorm: karmelietessen) is een rooms-katholieke bedelorde, die zich net zoals de franciscanen, dominicanen en augustijnen onderscheidt van de andere monastieke orden doordat ze in plaats van de individuele armoede juist de collectieve armoede belijdt. Voor hun onderhoud zijn ze afhankelijk van hun eigen arbeid en van aalmoezen (Wikipedia).

Voor het werk waren we de afgelopen weken een aantal malen in het klooster en natuurlijk kon ik het niet laten ook even een paar plaatjes te maken. Met de smartphone deze keer, maar dat maakt voor een sfeerimpressie niet uit natuurlijk.

Het Klooster in Drachten was een relatief nieuw klooster; het was gesticht in 1935. Vlakbij het klooster bevindt zich verpleeghuis Bertilla. Ooit was dit ook een Rooms Katholieke verpleeginrichting, begonnen als kraam- en verpleeg-inrichting van de Franciscanessen. Drachten werd in de jaren ’30 van de vorige eeuw als een heus ‘zendingsveld’ beschouwd door de Roomse Kerk want er was in die regio weinig Roomse activiteit overgebleven.

In het centrum van Drachten was ook een aantal decennia een klooster, nu is het Museum er in gevestigd. En ook het Karmelklooster heeft geen functie meer als klooster maar is nu in gebruik als expositieruimte voor beeldende kunst, voor concerten, lezingen en als trouwlocatie. Het ademt nog steeds de sfeer van een klooster. En dat maakt het een bijzondere, unieke, locatie.