Vrouw’s advies om toch vooral ’s avonds te gaan fietsen in plaats van in de middag sloeg ik in de wind; immers: dat zou wel meevallen. Zeker met een beetje wind, op de fiets, petje op tegen de zon.. wie döt mie wat?

Met een maximum van 31 graden en nauwelijks wind was het achteraf toch beter geweest het advies van de echtgenote op te volgen.

Het doel was echter een lange tocht te maken en dat kan ’s avonds minder goed omdat het al weer vroeger donker wordt. Dan kan je geen foto’s meer maken immers. Gaandeweg besloot ik de geplande tocht iets in te korten (toch wel..) en reed vervolgens verkeerd waardoor de route helemaal anders werd dan gepland.

Maar ondanks de temperatuur, materiaalpech (zadel) en de afwijkende route was het een mooie tocht van ruim 35 kilometer door het Groninger Hogeland. Niet veel foto’s. Want ook de dierenwereld was verstandig en liet zich weinig zien en de dieren die je wel zag waren weinig actief.

Zonnebloemen

Voorbij het gehucht 2e Nijhoezen zag ik een afslag, een fietspad, dat mij nooit eerder opgevallen was; het “Wehesterzandpad”, richting Warfhuizen en Wehe-den Hoorn.

Altijd in voor een nieuwe route ben ik daar langs gefietst (wat er overigens toe leidde dat ik nog verder van de eerder geplande route afraakte).

Langs het pad, en ook langs veel andere weilanden, viel me in die regio op dat veel boeren een strook langs het land hebben waar ze bloemen inzaaien kennelijk. Waaronder heel veel zonnebloemen. Mooi gezicht. En, naar ik aanneem, bedoeld voor de insecten en vogels. Compliment aan de boeren daar!

Verder de route, toen ik eenmaal Wehe-den Hoorn had bereikt, maar langs wat bekendere wegen vervolgd want het was inderdaad waar wat De Vrouw had gezegd; het was gewoon té warm op de fiets. Waar overigens heel veel wielrenners geen last van leken te hebben. Af en toe leek het wel alsof het peloton van de Tour de France langs kwam, zó veel wielrenners kwam ik tegen!

Foto’s Hogeland

(klik op foto voor groot formaat)